Interreligieuze dag van gebed, vasten en liefdadigheid tegen de coronapandemie

 Geachte partners in de dialoog,

 De Pauselijke Raad voor de Interreligieuze Dialoog roept mensen van alle godsdiensten en levensbeschouwingen en alle mensen van goede wil op zich te vIerenigen, in deze moeilijke tijd van het coronavirus, in een dag van gebed, vasten en liefdadigheid op donderdag 14 mei 2020.

De Raad volgt hiermee de oproep van het ‘Hoger comité voor menselijke broederschap’, vorig jaar opgericht als antwoord op het document over menselijke broederschap, ondertekend door paus Franciscus en sjeik Ahmed el-Tayeb, grootimam van Al-Azhar.

 De interreligieuze dag op 14 mei vindt inspiratie in de interreligieuze bijeenkomsten in Assisi. In 1986 kwamen religieuze leiders, joden, christenen, moslims, boeddhisten, hindoes en volgelingen van jainisme, shinto, sikhisme, traditionele religies van Afrika en Amerika en parsi’s daar samen op initiatief van paus Johannes Paulus II tijdens een vredesbijeenkomst en werd daarna jaarlijks herhaald. In 2005 organiseerde het platform In Vrijheid Verbonden voor het eerst een interreligieuze happening op een dergelijk grote schaal in Nederland.

 Ook gezondheid gaat ons allemaal aan, ongeacht religie of levensbeschouwing. We hopen van harte dat u op donderdag 14 mei meedoet aan de interreligieuze dag, vanwege de coronamaatregelen ieder veilig voor zich. “Om deze pandemie te overwinnen, de veiligheid, stabiliteit te herstellen, gezondheid en welvaart, zodat na deze pandemie onze wereld een betere plek voor de mensheid en broederschap zal worden dan ooit tevoren”, aldus het Hoger Comité voor de menselijke broederschap.

 Met hartelijke groet,

Katholieke Contactraad voor Interreligieuze Dialoog

Berry van Oers

 Bijlagen:

Oproep Pauselijke Raad voor Interreligieuze Dialoog

Communiqué Hoger Comité voor de menselijke broederschap

 Day of Prayer for Humanity Dear fellow believers and brothers and sisters in humanity,

Our world is facing at the moment a great danger that threatens the lives of millions of people around the world due to the growing spread of the coronavirus (COVID-19) pandemic. While we reaffirm the role of medicine and scientific research in fighting this pandemic, we should not forget to seek refuge in God, as we face this severe crisis. Therefore, we call upon all peoples around the world to pray according to each one’s, respective religious convictions, to observe fast and to do good deeds to end this pandemic. May each of us, wherever we are, and according to the teachings of our own respective faith traditions and philosophies, seek divine help to rescue ourselves and the entire world from this adversity, to inspire scientists to find a cure for the virus and to save the whole world from the health, economic, and human repercussions of this serious pandemic. As part of its efforts to realize the objectives of the Document on Human Fraternity, the Higher Committee of Human Fraternity proposes Thursday, 14 May 2020 as a Day of prayers, fasting and works of charity for the good of all humanity. In this regard, the Committee invites all religious leaders and peoples around the world to respond to this call together; to beseech God, the Almighty to safeguard the entire world, to help us overcome this pandemic, to restore security, stability, health, and prosperity, so that, once this pandemic-crisis is over, our world may become a better place for humanity and for human fraternity than ever before. (Adapted from the Communiqué of the Higher Committee of Human Fraternity)

DE CHRISTENEN GROETEN DE MOSLIMS AAN HET BEGIN VAN HUN VASTENTIJD

De vastenperiode begint rond 24 april. De tekst die de Raad van Kerken verstuurt, refereert de huidige onzekerheid door het corona-virus. Juist in deze tijd van grote saamhorigheid en gezamenlijke en individuele momenten van bezinning met familie en vrienden moet de leden van uw gemeenschap fysiek afstand houden.

De ramadan geldt als een periode van inkeer. In deze maand wordt er tot het suikerfeest tussen zonsopgang en zonsondergang gevast. De datum van de ramadan wisselt en heeft te maken met het begin van een nieuwe maan. Het suikerfeest zal zijn rond 24 mei.

Onderstaand volgt de tekst van de Ramadangroet:

Aan de moslimgemeenschap in Nederland,

Het corona-virus heeft in Nederland en wereldwijd een tijd van onzekerheid en verslagenheid doen ontstaan. Deze Ramadan zal anders zijn dan andere jaren. Door de getroffen maatregelen kan er niet samen met familie en vrienden worden gevast, gebeden en gevierd. Wij hopen echter dat ondanks de fysieke afstand die wij tussen elkaar dienen te houden, eenieder zich verbonden voelt met elkaar en dat de vreugde van Ramadan ook dit jaar wordt gedeeld. We denken daarbij in het bijzonder aan diegenen die er alleen voor staan in deze moeilijke omstandigheden.

In het hele land ontstaan vanuit verschillende gemeenschappen initiatieven om naar elkaar om te kijken en een helpende hand uit te steken. Wij danken iedereen die zich namens de moslimgemeenschap inzet om door deze hulp een stukje veiligheid te creëren in tijden van crisis.

Wij wensen u een gezegende maand Ramadan toe. 

Namens de Raad van Kerken in Nederland, 

"TV LITURGIE IN TIJDEN VAN NOOD"

 “DIE HEILIGE MESSE IST KEIN BESITZSTAND DES PRIESTERS” – PROF. DR. BENEDIKT KRANEMANN UND KOLLEGEN KRITISIEREN “GEISTERMESSEN”  (maart 2020)

 Das Coronavirus macht auch vor Kirchentüren keinen Halt. Deutschlandweit müssen Gläubige daher gegenwärtig auf den sonntäglichen Gottesdienst verzichten. Doch hinter den verschlossenen Kirchenportalen finden zuweilen sogenannte “Geistermessen” statt – Messen also, die vom Priester allein gefeiert werden. Das ist aus liturgischer Sicht nicht hinnehmbar, erklärt unser Liturgiewissenschaftler an der Universität Erfurt, Prof. Dr. Benedikt Kranemann, gemeinsam mit Kollegen in einem Gastbeitrag für katholisch.de. Doch die Wissenschaftler sehen in der Krise auch Chancen für “schlummernde Charismen”.
 
Die christlichen Kirchen seien durch die Krise in “besonderer Weise herausgefordert”, befinden Kranemann und seine Co-Autoren, Albert Gerhards (Universität Bonn) und Stephan Winter (Philosophisch-Theologische Hochschule Münster). Entsprechend seien die Reaktionen, mit denen Klerike derzeit auf die Situation reagierten „teilweise von großer Sorge, von Ängsten und Unsicherheiten“ geprägt. Doch eine vom Priester allein zelebrierte Messe könne nicht die Antwort sein. Eine solche “Privatmesse” passe nicht zum heutigen Verständnis von Liturgie, kritisieren die Liturgiewissenschaftler. So werde “beispielsweise die Rollenverteilung missachtet, die freilich nicht nur für die Echaristiefeier aus theologischen Gründen selbstverständlich sein muss.”

Die Autoren erinnern weiterhin daran, dass es “ein langer Weg” gewesen sei, bis die Gemeinschaft im Gottesdienst wieder an die erste Stelle rückte: “Die vor Ort versammelte Gemeinde ist Trägerin der Liturgie”, betonen sie. Genau darin verwirkliche sich “ein bestimmtes Verständnis von Kirche und Amt, das man auch und gerade in Zeiten äußerer Not nicht leichtfertig aufs Spiel setzen sollte.”

Gemeinsam mit staatlichen Stellen seien die Kirchen nun dazu aufgefordert zu klären, wie seelsorgerische und rituelle Zuwendungen gegenüber Bedürftigen auch weiterhin gewährleisten werden könnten. “Seelsorgende müssen ihrer Tätigkeit – angepasst an die jeweiligen Situationen – möglichst weiter nachgehen können. Aber die Stellvertretung von Gemeinschaft lässt sich jedenfalls nicht durch eine einzige Person glaubwürdig repräsentieren.”

Doch Kranemann, Gerhards und Winter sehen auch durchaus Chancen in der gegenwärtigen Situation: Die anstehende Zeit ließe sich nutzen, um “spirituelle Potenziale in den Familien, Freundeskreisen und sozialen Netzwerken zu wecken und zu fördern”, erklären sie. Nicht zuletzt digitale Medien sollten dabei kreativ eingesetzt werden. “Im besten Fall könnte die Krise womöglich zu einer Bereicherung der hoffentlich bald wieder stattfindenden liturgischen Versammlungen beitragen, weil sie schlummernde Charismen und Gaben entdecken und aktivieren lässt”, so die Theologen. “Bilder wie die von Menschen in Italien, die zusammen auf Balkonen singen und musizieren, haben hier durchaus prophetischen Charakter!”

Den vollständigen Gastbeitrag für katholisch.de lesen Sie unter: https://www.katholisch.de/artikel/24874-privatmessen-passen-nicht-zum-heutigen-verstaendnis-von-eucharistie

 Über die Autoren

Benedikt Kranemann ist Professor für Liturgiewissenschaft an der Katholisch-Theologischen Fakultät der Universität Erfurt. Stephan Winter hat die Professur für Liturgiewissenschaft an der Philosophisch-Theologischen Hochschule Münster inne. Albert Gerhards ist emeritierter Liturgiewissenschaftler an der Universität Bonn.

HET TWEEDE VATICAANS CONCILIE GAAT NU NA 60 JAAR DOORWERKEN.....!!!!

Toen prof.Frans Haarsma, onze professor dogmatiek op het Groot Seminarie Rijsenburg tijdens een college zei: "een concilie heeft was echt zichtbaar effect na meer dan 50" jaar was dat een doffe dreun voor mij. Hij had wel gelijk, zeg ik nu. Het klinkt ook door bij de presentatie van de documenten van dat concilie van do.5 dec. in Leuven. Opnieuw vertaald én voorzien van de Latijnse tekst. 752 blz. Het Belgisch weekblad Tertio, dat steeds meer in Nederland gelezen wordt, schreef op 4 dec.: "Het Concilie blijft zonder meer het kompas voor de Kerk in de 21ste eeuw! Nog niet alle besluiten van Vaticanum II zijn gerealiseerd....Paus Franciscus heeft de energie, de hoop en de vreugde van die kerkvergadering weer tot leven gewekt met zijn samen op weg gaan met het volk Gods, voor de synodaliteit en collegialiteit, voor de dialoog met de wereld en voor de roeping en zending van alle gedoopten.

" En de aartsbisschop van Mechelen - Brussel, Jozef kardinaal de Kesel, schreef  in zijn inleiding op deze prachtige uitgave, “behoort voor ons geenszins tot het verleden”.

“Het aggionarmento – zoals de heilige paus Johannes XXIII dat verwoordde – stond voor een verlangen om aanwezig te zijn in de samenleving, in de overtuiging dat het Evangelie pertinent is voor de vragen en de uitdagingen van deze tijd.”

IN NEDERLAND VOND DE PRESENTATIE PLAATS OP DONDERDAG 21 DECEMBER OM 14.00U IN HET SINT JANSCENTRUM VAN HET BISDOM DEN BOSCH. (19 december 2019)

Bisschop Gerard de Korte heeft namens de NL bisschoppen het eerste exemplaar in ontvangst genomen. Daarop volgden korte toespraken van Dr H.Tertic, Dr H.Witte en S.Mulder

Op dinsdag 28 oktober 2019. Het C-woord van DE VOLKSKRANT

Eindelijk ziet ook de Volkskrant hoe belangrijk de Amazonesynode was. "De verzachting van de celibaatsregels was de belangrijkste bijvangst van een synode over het klimaat", staat er vandaag in het Commentaar, dat ook spreekt over een "ecologische bekering". Ik hoop dat er meer kranten en RTV-organen zich bekeren. Ze hoeven alleen maar even over de grens te kijken! Jammer dat het "Catacombenpact", dat gesloten werd dankzij bisschop Helder Camara na het laatste concilie door een groot aantal bisschoppen, niet eens genoemd wordt. Na de synode heeft een grote groep bisschoppen dat catacombenpact weer vernieuwd! 

Op woensdag 31 oktober 2019: De NRC maakt het nog bonter.....Mosterd na de maaltijd.

AMAZONE-SYNODE. Laat de R.K.-Kerk dat middeleeuwse reservaat opgeven

Wat de Volkskrant nog een "bijvangst" van de synode noemt - het ruimer mogelijk maken van gehuwde priesters - wordt in de NRC zwaar aangezet. Verder niets - ook niet tijdens de drie weken durende synode - over het klimaat en de kerk van de armen, het hoofdthema van de synode! Niet het gesprek over gehuwde priesters was hoofdthema. Die zijn er alle eeuwen geweest, ook in de kerk van ons land. Niet alleen omdat ze Anglikaans waren van huis uit, maar omdat ze van protestant katholiek geworden waren of omdat ze leefden in een niet-latijnse met Rome verbonden - Byzantijnse - kerk. 

BEIDE ACHTENSWAARDIGE KRANTEN schoten te kort in de berichtgeving over dat wat wel aan de orde was op de Amazone-synode. Volgens velen de belangrijkste katholieke gebeurtenis sinds Vaticaans concilie II van meer dan 50 jaar geleden! Er was in de drie weken durende synode nauwelijks iets te lezen over de hoofdonderwerpen: klimaat, armoede, kansen voor de inheemse bevolking (hun cultuur). Zelfs de rellen die er in Rome waren bleven onvermeld! Hoe kan het nu toch zo zijn dat in zulke sekuliere en uitstekende kranten binnenkerkelijke onderwerpen als celibaat veel aandacht krijgen en echt belangrijke onderwerpen geen? (hvd)

 

JOOD, CHRISTEN, MOSLIM: ALLEMAAL "KINDEREN" VAN ABRAHAM!

“Joods-christelijk” stond er boven de column van Aleid Truijns in de VK van 15 juli. Zij had in dezelfde krant het 5 pagina's grote artikel "Kruistocht tegen goddeloos links” gelezen. Haar conclusie daaruit was dat “joods-christelijk” een codewoord dreigt te worden voor "tegen de Islam”. Alsof joden en christenen aan de ene kant staan en de moslims aan de andere. Ik ben het daar hartgrondig mee eens. We moeten juist  zoeken naar woorden die laten uitkomen dat joden, christenen en moslims tot dezelfde familie behoren. Daarom wordt er nu nogal eens gesproken van:  ”Abrahamitische” godsdiensten, maar een andere woord is even goed. Als het maar de verbondenheid van de drie laat zien. 

PRAAT ER EENS OVER......

 

Bovenstaande kreet staat vandaag (14 sept.) voorop de Volkskrant. Met grote letters. en met iets kleinere letters staat er bij: "Hoewel er weer voldoende ruimte is, blijven veel kerken leeg. De vaste bezoekers, veelal kwetsbare ouderen, zijn niet teruggekeerd. De gevolgen van corona zijn veel ingrijpender dan die van alle rampen en veranderingen van de vorige eeuw". Dat laatste zijn woorden van een Limburgse priester, die in het tweede pagina's grote artikel wordt geciteerd. Hij heeft een punt als hij schrijft dat de genomen maatregelen om het virus te beteugelen een bijzondere klap betekenen voor het gemeenschapsleven van een parochie. De woorden "parochie" en "ecclesia" laten al zien dat nabijheid wezenlijk is voor de Kerk. Samen zijn we Kerk. Nu moet je je van te voren aanmelden, je mag niet meezingen (zelfs koorzang is maar heel beperkt mogelijk). Koffie drinken na de viering is bijna nergens meer mogelijk.etc.etc. Het is bijzonder dat er toch doorgegaan wordt. Zeker als je constateert dat er alles aan gedaan wordt om op andere plekken nieuwe mogelijkheden te creeren, maar kerken daarbij nauwelijks in beeld zijn. Bij uitvaarten is het nauwelijks mogelijk om samen te komen.  Ook bij kerkelijke huwelijksvieringen lukt het soms met veel kunst en vliegwerk.  Kerkgangers moeten zich van te voren aanmelden, als ze een plaats willen hebben in de zondagse vieringen.  Ik lees: "dat veel gelovigen niet teruggekeerd zijn toen de omstandigheden dat weer toelieten". Volgens mij zjn die omstandigheden niet veranderd. (hvd. spontane reactie, wordt eventueel vervolgd)

Mooie gelegenheid om tijdens de Troonrede, wat verder te schrijven. Enigszins in de war gebracht door het bericht dat de PVV van Wilders en de FvD sterk gestegen zijn blijkens het ipsos-onderzoek van de NOS. De waardering voor de verkondiging van het Eavngelie (en dus ook de kennis ervan en de vertaling naar het leven van alledag) zal ook sterk afnemen onder de katholieke christenen (en ook bij andere christenen). Zelfs grote, wereldwijd door paus Franciscus aangezwengelde activiteiten (hulp aan vluchtelingen, de met de kerkleer onmogelijk te verbinden doodstraf, zijn pleidooi ook voor het afschaffen van de levenslange gevangenisstraf etc.tec.) wordt nauweljks gehoord, Pax Christi internationaal is in ons land monddood (gelukkig doet Pax, dat ver af staat van Pax Christi, nog wat in ons land, dat het volgende week Vredesweek is, is in ieder geval nauwelijks merkbaar....   Zo kan ik door blijven "emmeren". Feit is dat mede door de viruscrisis de kerkgemeenschappen nauwelijks een stem hebben. Hun goede en blijde boodschappen kunnen nauwelijks landen! Natuurlijk zijn niet alle maatregelen daar oorzaak van. Ook de kerken zelf tonen weinig initiatieven om zichtbaar te maken waar het Evangelie ons toe uitnodigt nu de nood groter wordt.  

NB: ik ben een trouwe kerkganger. In de prediking én in de parochiebladen hoor of lees ik weinig over datgene waar het Evangelie en dus ook de Kerk ons in deze Coronacrisiis toe uitnodigt!  (hvd)

Ter gelegenheid van Hervormingsdag - 31 oktober - en het Hoogfeest van St.-Willibrord - 7 november - is er door het Rome-Reformatieberaad een Brochure uitgegeven die een handleiding voor gesprek wil zijn over leven en geloof. Het is een bescheiden tekst (op 2 A4-tjes!) en goed leesbaar. Hij begint zo:

Mensen kunnen zichzelf en elkaar gemakkelijk de maat nemen. Doe je het beter dan anderen, wat zeggen mensen eigenlijk over je, en heb je meer (of minder) dan anderen? Die vragen kunnen je gaan beheersen. Om je heen lijken anderen het beter te doen, en jouw leven is nooit helemaal wat je wilt dat het is. Het kan je het gevoel geven dat je tekort schiet en dat je daarom minder waard bent. Het christelijk geloof kan je daarbij op een opmerkelijk idee brengen: je schiet tekort en toch ben je ontzettend veel waard. Deze overtuiging delen we als christenen en dat willen we juist in deze tijd laten horen.
De kerk is de plaats waar wat je waard bent niet afgemeten wordt aan wat je hebt, aan wat je doet of aan wat anderen van je zeggen.

Hoezeer de tijden veranderd zijn kun je al aan de postzegel zien: het Vaticaan gaf een herdenkingszegel uit in 2017. Dat was 500 jaar na het jaar 1517, waarin Maarten Luther het gesprek over kerkvernieuwing begon en op 31 oktober een openbaar debat aankondigde.